Horeca CAO. KHN en CNV huren hans Clock in.
Als Horeca recruiters adviseren wij werknemers en werkgevers onder andere over de arbeidsvoorwaarden. Een kok vinden is één! Een kok behouden – en dus werken aan een stabiel en loyaal team is een ander verhaal. Daar past geen korte termijn politiek bij, maar een werkgeversbeleid waarbij oog is voor de gewijzigde omstandigheden. Horeca 2.0
Een groot deel van de horecawerkgevers is echter helemaal niet 2.0 en zelfs niet 1.5 of 1. Zo min mogelijk betalen en als het eten uit de keuken op tafel komt, dan is het helemaal prima. Na ons de zonvloed.
En dat zien we ook wel terug in de manier waarop er personeel wordt geworven. Totaal inspiratieloos. Het aantal advertenties in de horeca dat zich beperkt tot de woorden “wij zoeken personeel” is niet te tellen en fantasieloos is vaak nog wel de meest sympathieke omschrijving. En dat is doodzonde, want soms heeft het bedrijf hartstikke veel te bieden, maar slaagt men er gewoon niet in om dat op papier te krijgen.
En dat is laatste is best wel vreemd want als ergens een branche is waar men bekend is met overtuigende communicatie, dan is het de horeca wel. Denk bijvoorbeeld aan de menukaarten waar woorden als ambachtelijk, lokaal, vers en dergelijke worden gebruikt. Dit om vooral te suggereren dat het helemaal toppie is in de keuken en dat er geen halffabrikaatje wordt gebruikt. Een mooi voorbeeld van framing. Framing is een communicatietechniek die we vooral uit de politiek kennen. Communicatietechnieken waarbij bepaalde aspecten eruit worden gelicht. En dan gaat het vooral om aspecten waarbij men hoopt dat de beoogde ontvangers daar het meest vatbaar voor zijn.
Een briljant stukje framing zagen wij de afgelopen dagen rond de aanstaande nieuwe CAO. En alle grote newsmedia deden eraan mee. Juichend werd er gesteld dat de mensen in de horeca er bijna 5 procent op vooruit gaan. En uiteraard wordt dergelijk nieuws met vreugde ontvangen. 5 procent erbij. Dat is toch lekker.
Helaas is de werkelijkheid helemaal niet lekker en zelfs bitter. Wat er werkelijk is afgesproken: de lonen in de tabellen worden verhoogd met de inflatie plus 1 procent.
En zelfs dat is nog maar de helft van het verhaal. In de randstad zijn de tabellen van de KHN vaak al hartstikke deauddd. De lonen liggen er vaak al boven. Er is geen kok in Amsterdam die werkt voor de bedragen van de KHN en dus ook niet voor de bedragen uit de bijna aanstaande CAO. Al deze mensen gaan er dus geen cent op vooruit.
Ik herhaal: de meeste koks gaan er geen cent, nul komma nul, nada helemaal niks op vooruit. Die worden er namelijk al boven betaald!
Een voorbeeld. Volgens de AVR/KHN werkgeverstabellen krijgt een zelfstandig werkend kok nu € 1733 (schaal 4) of € 1790 (schaal 5). Voor deze salarissen komen in de grote steden geen mensen meer werken. Even om de ernst van de zaak aan te stippen. Bovengenoemde salarissen gaan uit van het begrip “vakkrachten”. En vakkrachten of anders gezegd vakmensen schaal je even boven het wettelijk minimumloon in.
Laat het duidelijk worden met Henk. Henk is een zelfstandig werkend kok en is net een nieuw contract aangegaan bij een nieuwe werkgever. Henk heeft na enige onderhandelingen een vierdaagse werkweek afgesproken (4 dagen, 9.5 uur) en krijgt daarvoor € 2050,– bruto. Bepaald geen wereldschokkend salaris voor een zelfstandig werkend kok.
Heeft Henk recht op een salarisverhoging omdat er een nieuwe CAO komt? Het antwoord is nee! Nee, nee en nog eens nee! Naar boven afgerond komt er namelijk 5 procent bij over 2 jaar. € 1790 plus 5 procent is € 1880,– bruto. € 1880,– is ruimschoots onder het door Henk uit onderhandelde bedrag.
Conclusie: Henk heeft op basis van de nieuwe bedragen geen recht op een verhoging. Henk heeft geen bal aan de nieuwe CAO. Henk krijgt er namelijk Niks, Nada, Noppes, helemaal niets bij!
Desondanks was Henk eerst wel blij. Henk dacht namelijk op basis van door de werkgevers de wereld ingestuurde persberichten dat hij er op vooruit zou gaan. Henk wist echter niet dat de CAO partijen Hans Klok hadden ingehuurd om een illusie te creëren. Om een frame te plaatsen. Om te suggereren dat iedereen erop vooruit ging, terwijl bijvoorbeeld de gemiddelde kok er niets mee opschiet. Nice Job Hans!
En hetzelfde geldt voor het bedienend personeel. Bij de meeste zaken waar wij over de vloer komen wordt er ook al boven de tabellen betaald. Waarom? Omdat men simpelweg anders niemand krijgt.
En daarom is het ook een beetje genant dat men framingstechnieken nodig heeft om een CAO aan de man te brengen terwijl het in werkelijkheid om andere vragen gaat. Vragen over de aantrekkelijkheid van het vak en dan met name hoe die verhoogd wordt. Vragen over de toekomst van het vak, over nieuwe beloningsmodellen, etc etc.
